Ξαφνικά, εκεί που του έλεγα τα θετικά της κατάστασης –και το πόσο με συγκίνησαν τα λόγια μιας ηλικιωμένης κυρίας που είχε μιλήσει πριν από λίγο στη συνέλευση-, με διακόπτει και μου λέει με τσαντισμένο ύφος: «Ρε συ πιτσιρίκο, ξέρεις πως μου φαίνεται όλη αυτή η κατάσταση; Είναι σαν να έχω πιάσει τον άλλο να γαμάει τη μάνα μου και να του λέω ‘κάτσε, ρε φιλαράκι, να το συζητήσουμε πολιτισμένα, να τα βρούμε και να δούμε τι μπορεί να γίνει’».
Και μάλλον το έχει συνειδητοποιείσει και ο γράφων-πιτσιρίκος για το αδιέξοδο του πράγματος. Διαμαρτυρία χωρίς διεκδικητικό πλαίσιο, είναι καταδικασμένη. Μακάρι να βγω ψεύτης ...
Να άλλη μια βεβαιότητα...(διαμαρτυρία χωρίς διεκδικητικό πλαίσιο είναι καταδικασμένη) Ίσως ο ozzy έχει δίκιο ποιός ξέρει; το θέμα είναι πως αυτή η διαδικασία που περιγράφει ο πιτσιρίκος μοιάζει με την εναλλακτική θεραπεία που χρόνια τώρα προτείνουν κάποιοι άλλοι γιατροί, μια θεραπεία που κινητοποιεί τους αμυντικούς μας μηχανισμούς και το κακό πολεμάται εκ των έσω... αργά και τελικά για όποιον έχει την υπομονή να περιμένει, αποτελεσματικά. Τώρα βέβαια ο παράγων χρόνος είναι πολύ σημαντικός ως τόσο, πάντα δεν είναι; Θέλω να πω πως ένας λαός που δεν έχει μάθει να μιλά δεν έχει μάθει να περιμένει τη σειρά του, δεν ξέρει να σιωπά, δε παραδέχεται με τίποτα την ανεπάρκειά του, αυτό που κάνει στην πλατεία δεν είναι ένα απίστευτο βήμα στη σωστή κατεύθυνση; Εγώ θέλω να βλέπω αυτή τη διαδικασία σαν αναμονή για να βγεί ένα κρασί... Μαζέψαμε τα σταφύλια της οργής τα πατήσαμε και μας πάτησαν και τώρα το προιόνο βρίσκεται σε διαδικασία ζύμωσης... όποιος δεν μπορεί να περιμένει θα πιεί νερόπλυμμα, όποιος αργήσει θα πιεί ξύδι. Πότε είναι η ώρα να ανοίξει το βαρέλι οεοοοο; Θα δείξει
Tο ρεζουμέ της κατάστασης είναι αυτό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαφνικά, εκεί που του έλεγα τα θετικά της κατάστασης –και το πόσο με συγκίνησαν τα λόγια μιας ηλικιωμένης κυρίας που είχε μιλήσει πριν από λίγο στη συνέλευση-, με διακόπτει και μου λέει με τσαντισμένο ύφος: «Ρε συ πιτσιρίκο, ξέρεις πως μου φαίνεται όλη αυτή η κατάσταση; Είναι σαν να έχω πιάσει τον άλλο να γαμάει τη μάνα μου και να του λέω ‘κάτσε, ρε φιλαράκι, να το συζητήσουμε πολιτισμένα, να τα βρούμε και να δούμε τι μπορεί να γίνει’».
Και μάλλον το έχει συνειδητοποιείσει και ο γράφων-πιτσιρίκος για το αδιέξοδο του πράγματος.
Διαμαρτυρία χωρίς διεκδικητικό πλαίσιο, είναι καταδικασμένη.
Μακάρι να βγω ψεύτης ...
Να άλλη μια βεβαιότητα...(διαμαρτυρία χωρίς διεκδικητικό πλαίσιο είναι καταδικασμένη) Ίσως ο ozzy έχει δίκιο ποιός ξέρει; το θέμα είναι πως αυτή η διαδικασία που περιγράφει ο πιτσιρίκος μοιάζει με την εναλλακτική θεραπεία που χρόνια τώρα προτείνουν κάποιοι άλλοι γιατροί, μια θεραπεία που κινητοποιεί τους αμυντικούς μας μηχανισμούς και το κακό πολεμάται εκ των έσω... αργά και τελικά για όποιον έχει την υπομονή να περιμένει, αποτελεσματικά. Τώρα βέβαια ο παράγων χρόνος είναι πολύ σημαντικός ως τόσο, πάντα δεν είναι; Θέλω να πω πως ένας λαός που δεν έχει μάθει να μιλά δεν έχει μάθει να περιμένει τη σειρά του, δεν ξέρει να σιωπά, δε παραδέχεται με τίποτα την ανεπάρκειά του, αυτό που κάνει στην πλατεία δεν είναι ένα απίστευτο βήμα στη σωστή κατεύθυνση; Εγώ θέλω να βλέπω αυτή τη διαδικασία σαν αναμονή για να βγεί ένα κρασί... Μαζέψαμε τα σταφύλια της οργής τα πατήσαμε και μας πάτησαν και τώρα το προιόνο βρίσκεται σε διαδικασία ζύμωσης... όποιος δεν μπορεί να περιμένει θα πιεί νερόπλυμμα, όποιος αργήσει θα πιεί ξύδι. Πότε είναι η ώρα να ανοίξει το βαρέλι οεοοοο; Θα δείξει
ΑπάντησηΔιαγραφή