Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Υπόθεση Ψωμιάδη, Βρώμα παντού...

Μία εξαιρετική δουλειά του Κώστα Βαξεβάνη στο "Κουτί της Πανδώρας".
Κώστα, τα θερμά μου συγχαρητήρια γιά την τόλμη σου και το θάρος σου να αναδείξεις ένα θέμα που σχεδόν το σύνολο του συναφιού σου αποφεύγει σαν ο διάολος το λιβάνι.
Ακόμη μιά φορά επιβεβαιώνεται ότι όταν ακούω το περίφημο "έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη", είναι σαν να ακούω απευθείας την ομολογία ενοχής αυτού που το λέει ή αλλιώς:
"Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;"


Pandoras box (psomiadis) by artivirus

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Στην Αμερική...

 
 Το τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου, η ερμηνεία του Σωκράτη Μάλαμα, η καταπληκτική εικόνα, όλη η Ελλάδα....


"Αχ στην Αμερική, Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει...."

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Ένα, δύο, τρία, πολλά πολυτεχνεία !!!

    Είναι πολύ.... πως να το πω... in (!) και δίκαια στις περισσότερες μάλλον περιπτώσεις, να ακούμε ή και να μιλάμε γιά την περίφημη "Γενιά του Πολυτεχνείου" και πόσο αυτή είναι υπεύθυνη γιά το κακορίζικο παρόν και μέλλον μας. Αναμφίβολα πολλοί από τους νέους τότε εξεγερμένους, είναι οι μετέπειτα βολεμένοι αρχικά και στη συνέχεια γρανάζια του συστήματος που κάποτε μάχονταν. Όμως αυτό, είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, αποκρύπτεται είτε δόλια, είτε ανόητα.
Το "άλλο" Πολυτεχνείο  και η πολιτική και αισθητική του αντίληψη υπήρχε από την πρώτη στιγμή αλλά και αμέσως μετά, όταν ο μεθυσμένος από την πτώση της χούντας λαός, ανέβαζε στην εξουσία "την άλλη Ελλάδα" όπως αρέσκονταν να κομπάζει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Την εποχή εκείνη οι "ήρωες" του Πολυτεχνείου Λαλιώτηδες, Παπουτσήδες και οι λοιποί,  άρχισαν να χτίζουν τις πολιτικές καριέρες τους και ταυτόχρονα να ρημάζουν το πολιτικό και οικονομικό μέλλον μας. Όμως ταυτόχρονα υπήρχαν και οι "άλλοι". Αυτοί  που δεν εξαργύρωσαν ποτέ το αγωνιστικό τους παρελθόν, αυτοί που τότε που τα πράσινα παλικάρια τραγουδούσαν το "καλημέρα ήλιε καλημέρα"  ξεφτιλίζοντας το τραγούδι του Μάνου Λοίζου, αυτοί οι "άλλοι" λοιπόν σαν τον Γιάννη Νεγρεπόντη τον Λουκιανό Κηλαιδόνη, την Αφροδίτη Μάνου, την αξέχαστη Μαρία Δημητριάδη και πολλούς ακόμη, όλα γνήσια παιδιά του Πολυτεχνείου, έγραφαν τραγούδια σαν τα παρακάτω....
Και να φανταστείτε ότι ήταν μόλις 1982 ! .

Είναι πολλά τα Πολυτεχνεία και όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει.....