Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Το λάδι της χρονιάς


     Έφτασε η εποχή που μαζεύουμε το οικογενειακό λάδι της χρονιάς. Ο καιρός στο Βαρθολομιό ήταν φέτος ο καλύτερος σύμμαχος και το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την καλή μας διάθεση  τα έκαναν όλα εύκολα. 
    Ασχολούμενοι κάμποσα χρόνια με τη συλλογή ελιάς, το συμπέρασμα είναι ότι η τιμή του τελικού προϊόντος, του λαδιού, γιά τον παραγωγό, είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με τα έξοδα και τον κόπο που απαιτούνται. Είναι βέβαιο πως από καθαρά οικονομική-λογιστική άποψη, θα συνέφερε να αγοράσουμε το λάδι μας από το ελαιοτριβείο, να κάνουμε την ωραία εκδρομή μας και να επιστρέψουμε ξεκούραστοι. Επειδή όμως δεν είμαστε "λογιστές", θα επιλέγουμε πάντα όσο βαστάμε, να περνάει από τα χέρια μας ο καρπός μας και να τον βλέπουμε να μετασχηματίζεται σ' αυτό το υπέροχο μυρωδάτο και αγνό λάδι, το δικό μας λάδι!





Πρωί στο κτήμα. 
Συμβαίνουν πράγματα στον ουρανό αρκεί να κοιτάς ψηλά ! Σχηματισμοί σύννεφων, παρέα με ίχνη αερογραμμών και μαχητικά F4, παίζουν ένα οπτικό παιχνίδι πάνω απ' το κεφάλι σου.









 Η πρωινή υγρασία, κάνει το γρασίδι να λαμπυρίζει από τις πλάγιες ακτίνες του ήλιου και τώρα είναι που αρχίζει η δουλειά.





    Τα γερμανιδάκια γειτονόπουλα, ο Μπρούς και η Τζένιφερ που οι γονείς τους εδώ και πολλά χρόνια επέλεξαν την Ελλάδα και το Βαρθολομιό σαν τον τόπο μόνιμης διαμονής τους, ξέρουν από δουλειά αλλά και από παιχνίδι ! 

  










      Η νύχτα έρχεται νωρίς. Μετά τις πεντέμισυ το απόγευμα η δουλειά σταματάει και έρχεται η στιγμή γιά ξεκούραση, φαγητό και μιά κοντινή βόλτα. Η πανσέληνος κάνει τη νύχτα μέρα και τα σύννεφα δυσκολεύονται να την σκιάσουν.












   Την επόμενη μέρα ξεκινάμε πάλι και ο Γιάννης γνήσιο τέκνο του μπαμπά του, κάνει ένα γρήγορο σερφάρισμα πριν τη δουλειά και με την ευκαιρία, μας λέει και την πρόβλεψη γιά τον καιρό.













Να και το αποτέλεσμα του κόπου ! Το σύγχρονο ελαιοτριβείο του Σούλη με τους καταδεκτικούς και ευγενικούς ανθρώπους του, επεξεργάζεται τον καρπό μας και μας δίνει το τελικό προϊόν, ένα πανέμορφο στην όψη και υπέροχο στην γεύση ελαιόλαδο !

Νά 'μαστε καλά, και του χρόνου ! 



Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Υπάρχουν απαντήσεις ;

Μιά παντοτεινή ερώτηση και μιά διαφορετική εκτέλεση από ένα καταπληκτικό τρίο. Ο Μάνος το ξετρύπωσε, το αναμεταδίδω και τον ευχαριστώ.

Καλή σας επιτυχία Νάντια και Γρηγόρη !


Τους πέτυχα μαζί και δεν έχασα την ευκαιρία !
Νάντια Σουμπασάκη και Γρηγόρης Ψαριανός.
Η πρώτη, στο Ψυχικό με χρόνια αυτοδιοικητική πείρα και έργο και ο δεύτερος με πάντα οξυδερκή και πολιτικό λόγο, είτε στο ραδιόφωνο είτε στη Βουλή.
Και οι δύο από την Αριστερά που θέλουμε, από την Αριστερά που έχει όραμα και πάθος, από την Αριστερά που δεν πιστεύει στα κοπάδια αλλά στην προσωπικότητα ενός εκάστου.
Καλή επιτυχία στον Δήμο και στην Περιφέρεια, Νάντια και Γρηγόρη !

Γειά και χαρά σας βρε πατριώτες !

Εμπνευσμένο από μία ανάρτηση του Novus ( http://novus-foundobject.blogspot.com/2010/11/blog-post_05.html#comments) και σύμφωνο με το πνεύμα της ημέρας....

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Οι απόψεις του Ευγένιου Τριβιζά για τον όρο PIGS:


(καθηγητής εγκληματολογίας στην Μ. Βρεττανία και συγγραφέας παιδικών βιβλίων)

O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων. Αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην έναs ολόκληρoς λαός. Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών και εθνών.

Το αρκτικόλεξο «ΡΙGS» (ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ), το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές και σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης και τις οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης.

Αν και ορισμένα έντυπα, όπως οι «Financial Τimes», και τράπεζες, όπως η Βarclays, κατόπιν καταγγελιών, όπως εκείνη του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών, απαγόρευσαν τη χρήση του, ο όρος κινδυνεύει να καθιερωθεί. Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πρακτικής. Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη συναισθηματική ταύτιση και να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα και γενοκτονίες.

Της γενοκτονίας της Ρουάντας για παράδειγμα είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής «αποκτήνωσης» των θυμάτων και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών. Η πιο ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ. Ένα από τα σκευάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη γενοκτονία των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν το παρασιτοκτόνο Ζyclon Β. Πολύ πριν, όμως, οι κρατούμενοι εξοντωθούν με παρασιτοκτόνα, είχε προηγηθεί η απομείωση της ανθρώπινης φύσης τους από τον ναζιστικό μηχανισμό προπαγάνδας.

Εκφράσεις όπως «αρουραίοι», «μολυσματικά ζωύφια» είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για τον χαρακτηρισμό τους. Και φυσικά όταν εκλαμβάνεις τους αντιπάλους σου όχι ως ανθρώπους αλλά ως κτήνη ή παράσιτα, δεν έχεις και πολλούς ενδοιασμούς για να τους εξοντώσεις προκειμένου να ανακυκλώσεις τις τρίχες ή το λίπος τους. Η λεκτική «αποκτηνωτική» βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο πραγματικής και όχι μόνο στη διεθνή σκηνή.

Σε έρευνά μου για τα εγκλήματα του όχλου είχα κάνει διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών υβριστικών εκφράσεων, εκείνων οι οποίοι αρνούνται τον ανδρισμό του αντιπάλου και εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ανθρώπινη φύση του και είχα διαπιστώσει ότι η πρώτη ανοίγει τον δρόμο σε ριτουαλιστική και η δεύτερη σε πραγματική βία. Οι τραγικές συνέπειες της λεκτικής «αποκτήνωσης» είναι ο λόγος για τον οποίο οι ανθρωπολόγοι Μontagu και Μatson θεωρούν ότι οι διαδικασίες άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης συνανθρώπων είναι «ο πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως» . Θα ήταν υπερβολικό, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς ότι οι χρήστες του όρου «ΡΙGS» προετοιμάζουν το έδαφος για την οικονομική κατακρεούργηση των άσωτων «γουρουνιών» του Νότου.

Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μία εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο και το ηθικό και ο αντίπαλος το δόλιο και το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες.

Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο «πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως», προτού συνεχίσει τη νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής και της κοινής μας ανθρωπιάς.

Ευγένιος Τριβιζάς

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

O Jonnek Jonneksson στον Ιανό

   Ένα υπέροχο φωτογραφικό πορτφόλιο  του Jonnek με θέμα "Καντίνες", εκτίθεται στο κατάστημα "Ιανός artcafe" στη Σταδίου 24. Μέσα σε ένα ζεστό κλίμα, συναντηθήκαμε πολλοί διαδικτυακοί φίλοι αλλά και πλήθος κόσμου.
   Οι φωτογραφίες του Jonnek είναι σε μεγάλο βαθμό, μία σουρεαλιστική καταγραφή ενός γενικά κοινού θέματος που όμως ο φωτογράφος του έδωσε απίστευτη δυναμική. Είναι φωτογραφίες απλές χωρίς φανταχτερό περιτύλιγμα από τον φωτογράφο του οποίου όμως η ψυχή είναι παρούσα μέσα απ' αυτές.







Καλή συνέχεια φίλε !