Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Γιάννης Βαρουφάκης : Δεν είμαι επιστήμονας, είμαι ΣΥΡΙΖΑ



Όταν το πολιτικό σκεπτικό εδράζεται στις βασικές αρχές του πολιτικού πολιτισμού μας, όταν η γνώση περί του αντικειμένου είναι προφανής από πολύ καιρό πριν, όταν η ανεξαρτησία σκέψης και συλλογισμών είναι επίσης προφανείς τότε, δημιουργούνται κείμενα σαν το παρακάτω :

Προχθές μου συνέβη κάτι που, τελικά, δεν στερείται ενδιαφέροντος. Κατηγορήθηκα ότι εξέφρασα πολιτικές εκτιμήσεις (περί του στρατηγικού κινήτρου πίσω από το κλείσιμο της ΕΡΤ ο λόγος) και προτιμήσεις (μετά από άρθρο στους «New York Times», όπου επιχειρηματολόγησα σχετικά με το ότι μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ίσως να ήταν ευεργετική για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη). Έσπευσαν πολλοί να γράψουν: «Έπεσε η μάσκα του. Φάνηκε ότι πίσω από το επιστημονικό του προσωπείο κρυβόταν πολιτική ατζέντα». Κάποιοι προχώρησαν στο να με ρωτήσουν (μέσω κοινωνικών δικτύων): «Καλά, δεν ντρέπεσαι λιγάκι; Επιστήμονας, να παίρνεις θέση;».
Η άμεση απάντηση που έδωσα, και η οποία προέκυψε ως αντανακλαστικό, ήταν: «Και βέβαια δεν είμαι επιστήμονας. Οικονομολόγος είμαι. Τα οικονομικά δεν είναι παρά ιδεολογήματα μετά εξισώσεων και ενίοτε μετά στατιστικών συσχετισμών». Αυτό που δεν κατάφερα να προσθέσω (καθώς το Twitter που χρησιμοποιώ με αυτοπεριορίζει, ευτυχώς, στους 140 χαρακτήρες) ήταν το εξής: Καμία ιδέα δεν είναι πιο βουτηγμένη σε κάποια ιδεολογία από τις οικονομικές θεωρίες και δοξασίες που παρουσιάζονται ως… αντικειμενικές – ως ατόφια επιστημονικές.   Όλες οι οικονομικές απόψεις είναι, πράγματι, βαθύτατα πολιτικές. Εκείνες δε που μας παρουσιάζονται ως «υπεράνω πολιτικών προκαταλήψεων» είναι οι επικινδυνότερες, καθώς υπάρχει η πιθανότητα να τις ακολουθήσουμε θεωρώντας, όπως και ο Πάνγλωσσος του Βολταίρου, ότι μας εξασφαλίζουν αντικειμενικά το βέλτιστο απ” όλα τα πιθανά αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, κάθε προτεινόμενη οικονομική πολιτική βασίζεται σε ένα σύμπλεγμα φιλοσοφικών, ηθικών, πολιτικών, επιστημολογικών αξιωμάτων. Και τι είναι αυτά τα αξιώματα; Μια μορφή μη ελεγχόμενων προκαταλήψεων.  
Οι οικονομικές προτάσεις πολιτικής θα έπρεπε λοιπόν να συνοδεύονται υποχρεωτικά από στίκερ που θα καθιστούν σαφές στο κοινό που είτε τις ακούει είτε τις διαβάζει ποιες πολιτικές πεποιθήσεις κρύβουν από κάτω τους, μέσα τους. Κάτι σαν τα τρόφιμα και τα ποτά, στη συσκευασία των οποίων το ευνομούμενο κράτος επιβάλλει στους πωλητές να αναγράφουν τα συστατικά τους. Κι αυτό επειδή οι «καταναλωτές» των οικονομικών ιδεών παρασύρονται ευκολότερα από εκείνες που παρουσιάζονται ως «αλήθειες της κοινωνίας» – ως λογικό ακόλουθο καθαρά ορθολογικών διαδικασιών στις οποίες δεν παρεμβαίνει κάποιο αθέατο πολιτικό πρόταγμα. Τουλάχιστον, όταν επιλέγουμε τις οικονομικές πολιτικές που μας «ταιριάζουν» ή που μας ξενίζουν λιγότερο, να γνωρίζουμε συγκεκριμένα ποιες προκαταλήψεις θα πρέπει να «καταπιούμε» μαζί τους. Όποιος οικονομολόγος αρνείται να αποκαλύψει τις πολιτικές του πεποιθήσεις, κρυβόμενος πίσω από μια δήθεν «αντικειμενικότητα» και «επιστημοσύνη», θα έπρεπε να συλλαμβάνεται από την αγορανομία. Τόσο απλά.  
Κάποιοι θα θεωρήσουν ότι αστειεύομαι. Μπορεί να υπερβάλλω για τα περί αγορανομίας (αν και τώρα που το ξανασκέπτομαι το μόνο αρνητικό αυτής της πρότασης είναι ότι η αγορανομία στη χώρα μας υπολειτουργεί), όμως δεν αστειεύομαι καθόλου. Στη Φυσική η γνώση μπορεί να μην είναι ποτέ πλήρης, αλλά το πειραματικό εργαστήρι παράγει αντικειμενικά στοιχεία (όσο κι αν εμπεριέχουν σφάλματα), τα οποία βοηθούν τους φυσικούς να απορρίπτουν κάποιες υποθέσεις, συγκλίνοντας έτσι προς έναν κοινό, «αντικειμενικό» θεωρητικό τόπο. Στα οικονομικά όχι μόνον δεν υπάρχουν αδέκαστες, αντικειμενικές, απολίτικες υποθέσεις, αλλά, ακόμα χειρότερα, δεν υπάρχουν καν αδέκαστα, αντικειμενικά, απολίτικα στοιχεία.  
Ας πάρουμε π.χ. την ανεργία. Υπάρχει τρόπος να μετρηθεί ανεξάρτητα από τις πολιτικές μας απόψεις; Σε καμία περίπτωση! Ένας ζητιάνος των φαναριών είναι ή δεν είναι άνεργος; Από μία άποψη και εργάζεται και πληρώνεται (καθαρίζοντας τζάμια, πουλώντας χαρτομάντηλα, ζητιανεύοντας). Από μία άλλη, όμως, απλώς επιβιώνει όπως μπορεί ως άνεργος που όμως, για καθαρά κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους (π.χ. στερείται διεύθυνσης ή χαρτιών), εξαναγκάζεται στην επαιτεία επειδή δεν έχει πρόσβαση στην κοινωνική πρόνοια, στον ΟΑΕΔ κ.λπ. Το ποια από τις δύο απόψεις θα ενστερνιστεί η Στατιστική Υπηρεσία όταν μετρά τον αριθμό των ανέργων δεν είναι τεχνικό πρόβλημα. Είναι βαθιά πολιτικό και ηθικό ζήτημα.    
Κάτι ανάλογο ισχύει με τον πληθωρισμό. Ποιανού πληθωρισμό; Του φτωχού ή του πλούσιου, του αγρότη ή του βιομηχανικού εργάτη; Διαφορετικές κοινωνικές ομάδες καταναλώνουν πολύ διαφορετικά αγαθά και υπηρεσίες (π.χ. ο συνταξιούχος δεν αγοράζει συνθετικό λάδι για τη Ferrari του), των οποίων οι τιμές αυξομειώνονται διαφορετικά. Έτσι, άλλος ο πληθωρισμός της μίας ομάδας και άλλος της άλλης. Ποια θα έπρεπε να επηρεάζει περισσότερο τον εθνικό μας πληθωρισμό; Η ομάδα με τα περισσότερα μέλη; Η ομάδα που ξοδεύει περισσότερα; Ή η ομάδα που βρίσκεται πιο κοντά στο μέσο καταναλωτικό πρότυπο; Κι αυτή η απόφαση, που προσδιορίζει το ύψος του πληθωρισμού, είναι καθ” όλα πολιτική.  
Να γιατί, ως οικονομολόγος, κρίνω πως όχι μόνο δικαιούμαι να δηλώνω τις πολιτικές μου προτιμήσεις, πριν και αφού προχωρήσω σε οικονομικές αναλύσεις ή προτείνω συγκεκριμένες οικονομικές πολιτικές, αλλά μάλιστα έχω την ηθική υποχρέωση να το κάνω. Όλες οι τοξικές και μη πολιτικές μας προκαταλήψεις, άνευ των οποίων οικονομική θεώρηση δεν είναι δυνατή, πρέπει να δηλώνονται εξαρχής και δημοσίως, όπως τα συστατικά των τροφίμων στη συσκευασία. Κι όσο για τους επικριτές μου, μια απλή ερώτηση: γιατί με εγκαλείτε που σας δηλώνω ευθαρσώς τις πολιτικές υποθέσεις που κρύβονται πίσω από τις οικονομικές μου αναλύσεις; Δεν εκτιμάτε το ότι είμαι ειλικρινής μαζί σας και σας διαφωτίζω ως προς το πώς να με αποδομήσετε; Μήπως θα έπρεπε να απαιτείτε από όλους τους συναδέλφους μου οικονομολόγους ένα αντίστοιχο στίκερ επί της συσκευασίας των περί οικονομίας δοξασιών τους;



  • 368


  • 368

  •  

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Οι καταλύτες της ιστορίας (ή αλλιώς γιατί πρέπει να χρωστάμε ευγνωμοσύνη στον Α. Σαμαρά)



  Είναι γεγονός οτι στην Ιστορία υπάρχουν πρόσωπα-καταλύτες.
Ο Χίτλερ, ο Λένιν, ο Ελ. Βενιζέλος, ο Γκάντι, ο Μάο όχι μόνο λόγω της προσωπικότητάς τους αλλά και λόγω της χρονικής στιγμής κατά την οποία αναδείχτηκαν, έγιναν ιστορικοί καταλύτες αδιανόητων έως τότε εξελίξεων.
Σε τούτο το μικρό καρέ του ιστορικού χρόνου που διανύουμε σαν πολίτες αυτής της χώρας που δοκιμάζεται σε πάρα πολλά επίπεδα, η παρουσία του Α.Σαμαρά, η πορεία του, η προσωπικότητά του αλλά τελικά και η δράση του αποτελεί νομίζω έναν καταλύτη.
Μέχρι τώρα, με τις δράσεις της παράταξης που εκπροσωπεί ως ο ένας πόλος, και τις δράσεις της άλλης παράταξης (ο άλλος πόλος), που εναλλάξ κυβέρνησαν τον τόπο από την μεταπολίτευση και μετά, επιτεύχθηκαν τα εξής:
-Ο κόσμος σιχάθηκε την πολιτική και τους πολιτικούς και απομακρύνθηκε από την ενεργό συμμετοχή του σε αυτή.
-Εξευτελίστηκαν οι θεσμοί και οι δομές του κράτους που σκοπό έχουν να υπερασπιστούν το δίκαιο του αδύναμου
-Η ίδια η Δημοκρατία τέθηκε εν αμφιβόλω αφού πολλοί λένε <μια χούντα θα μας σώσει> και δείχνουν εμπιστοσύνη σε φασίστες προκειμένου να πάρουν το αίμα τους πίσω.
-Περιφρονήθηκε η Δικαιοσύνη και οι αποφάσεις της, αφού και το σώμα των δικαστών εκμαυλίστηκε και απομακρύνθηκε από τον ιερό του σκοπό.
-Η ενότητα του κόσμου έσπασε σε πολλά κομμάτια που αλληλοσπαράσσονται ρίχνοντας το ένα στο άλλο την ευθύνη για το κατάντημα της κοινωνίας.
-Τα πιο αδύναμα μέρη της κοινωνίας, έπεσαν ανυπεράσπιστα στο χάος της πείνας της εκμετάλλευσης,της ανεργίας , της βίας,της βαρβαρότητας και της αφάνειας.
-Απαξιώθηκαν οι δομές του Δημοσίου που μόνο σκοπό έχουν να υπηρετήσουν τον πολίτη
-Έγινε αποδεκτή η ιδέα να ξεπουληθούν όσο-όσο όποιες δομές ,υπηρεσίες ,χώροι,ή πλουτοπαραγωγικές πηγές χωρίς καμιά αντίσταση και να παραδοθούν στα χέρια ιδιωτών υπηρεσίες δημόσιες που αποτελούν βασική  προϋπόθεση για την επιβίωση του κόσμου, όπως νερό, σχολεία, νοσοκομεία ,δημόσια ενημέρωση.
-Καταργήθηκαν εργασιακά δικαιώματα κατακτημένα με αίμα χρόνια πριν και οι εργαζόμενοι έμειναν ανυπεράσπιστοι στην ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες.... ΩΡΕΣ!! όσο το ψάχνεις βρίσκεις και κάτι που δεν είναι πολύ βαθιά χωμένο απλά δεν το βλέπεις με την πρώτη ...
Και μετά έρχεται ο Α.Σαμαράς........
Χρόνια το ονειρευόταν αλλά δεν του καθόταν.... όχι τυχαία απ ότι αποδεικνύεται . Το ποιός ήταν και τι πρέσβευε το ήξεραν οι περισσότεροι. Κάτω από λιγότερο δραματικές συνθήκες δεν είχε καμιά απολύτως πιθανότητα να ηγηθεί αφ ενός της παράταξης του και αφ ετέρου της χώρας. Κοίτα όμως που ο ρόλος του ήταν μεγαλύτερος απ ότι μπορούσε να φανταστεί ο ίδιος και όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Ναι μεν πρώτος (ανελπίστως) αλλά όχι μόνος ... Τέλος πάντων έχοντας φορέσει μια μάσκα αποτελεσματικότητας , αποφασιστικότητας , ευπατριδισμού, ευγενούς πυγμής, μοντερνισμού, κάθαρσης, εξευρωπαισμού κλπ,κλπ προχωρά ακάθεκτος να συμπληρώσει την εικόνα και να αποτελειώσει το μπίζνες πλαν που του έχουν δώσει τα <αφεντικά>. Κάνει τα απίστευτα μέσα σ ένα στρωμένο δρόμο , του ξεφεύγει που και που η μάσκα και δείχνει πως εκείνος ήθελε να είναι ο τράγος στην αγέλη αλλά το ξαναμαζεύει. Και μετά έρχεται η ΕΡΤ...
Λέει ο λαός< θέλει η π-----να να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει !>, πετάει τη μάσκα και εκφωνεί μεγαλοπρεπώς <αποφασίζομεν και διατάσομεν> και πετυχαίνει .:
- Να ξεσηκωθεί ο κόσμος ανεξαρτήτως παρατάξεων και να σηκωθεί απ τον καναπέ
-Να μαζευτούν στο προαύλιο της ΕΡΤ όλες οι δυνάμεις που μέχρι τότε σφάζονταν για το ποιος έχει την πιστοποίηση του αγωνιστή.
-Να ενωθούν οι εργαζόμενοι κάτω απ το συνδικαλιστικό τους όργανο και να βγουν στην διεκδίκηση και στο δρόμο με κοινή θέση, αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα.
- Να παρουσιαστεί ένα πρόγραμμα υψηλότατων προδιαγραφών με τηλεθέαση τρελή .
-Να ανοίξει η ΕΡΤ τις πόρτες της στον απλό κόσμο και να δείξει τους θησαυρούς της 
-Να ακουστούν πράγματα που εδώ και τρία χρόνια δεν είχαν ακουστεί ποτέ.
-Να οργανωθούν συζητήσεις και ανταλλαγές σκέψεων δείχνοντας το μεγαλείο της Δημοκρατίας
-Να αντιληφθεί ο κόσμος την σημασία της έλλειψης της δημόσιας τηλεόρασης καθώς έχει στους δέκτες του μόνο τα χαμηλότατου επιπέδου ιδιωτικά κανάλια.
-Να αποκαλυφθεί ποιους συμφέρει και εξυπηρετεί η έλλειψη απ το τοπίο, της δημόσιας τηλεόρασης.
-Να καταλάβει ο κόσμος πόσο ψεύτικα ήταν τα επιχειρήματα των κυβερνώντων για βολεμένους υπαλλήλους για κακοδιαχείρηση και σπατάλη, αφού δημοσιοποιήθηκαν και οι μισθοί και τα διορισμένα ρουσφέτια αμφοτέρων των κομμάτων που κυβερνούσαν .
-Να αντιληφθεί ακόμα, πως η αυτοδιαχείρηση είναι εφικτή και άρα ο άλλος δρόμος της οικονομίας υπάρχει και δεν είναι μόνο θεωρητικός.
-Να δημιουργηθεί ένα απίστευτο κύμα αλληλεγγύης σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο και να βγει προς τα έξω η πραγματική εικόνα  της χώρας που καταδυναστεύεται, και  ο λαός της υποφέρει αλλά αντιστέκεται, που είναι η πρώτη αλλά ακολουθούν και άλλοι... 
-Να εμπνεύσει του κόσμου τις εκδηλώσεις παγκοσμίως, από τον ανθό των κοινωνιών, που συνήθως δίνουν το έρεισμα  για μαζικούς αγώνες.
-Να κινητοποιήσει τον δημοσιογραφικό κλάδο προκειμένου να κάνει σωστά τη δουλειά του και να ελέγξει επί τέλους την εξουσία.
-Να αντιδράσει ο κόσμος της Δικαιοσύνης και να αρχίσει να σέρνεται προς το ύψος των περιστάσεων.
-Να τον εγκαταλείψουν εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που τον στήριζαν και ένιωσαν πως δεν τους έμεινε πλέον φύλλο συκής να καλυφθούν πίσω του.
-Να θυμηθεί ξανά ο κόσμος τι σημαίνει Χούντα.
-Να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο όσοι στηθοχτυπιώντουσαν για τις ανάγκες του λαού.
-Να ακουστεί καλλιτεχνικό πρόγραμμα υψηλών προδιαγραφών δωρεάν στο πλατύ κοινό και να αρχίζει να πλανάται αισιοδοξία για το μέλλον.
-Να ανοίξει ο δρόμος για την πάλη της κατάκτησης των απολεσθέντων δικαιωμάτων
 Να να να ..... όσο ψάχνω θα βρίσκω.
Δεν είναι λοιπόν για να του χρωστάμε ευγνωμοσύνη;;;
Απλά επειδή τελικά ήταν ο εαυτός του και δεν άντεξε άλλο να προσποιείται .... επειδή έπαιξε το ρόλο που του είχε φυλάξει η ιστορία και δεν προσπάθησε να τον αποποιηθεί. Επειδή τελικά ο βλάκας  φασίζων και στο καλύτερο κολέγιο του κόσμου να πάει ΠΑΝΤΑ θα πυροβολεί τα πόδια του. 
Ευχαριστούμε κ Πρωθυπουργέ....
















   

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

ΕΡΤ, φυτίλι της ανατροπής ;

    Είναι μιά  ιστορική ευκαιρία ανατροπής.
Ο συμβολισμός της μαύρης οθόνης είναι πολύ ισχυρός και το ερώτημα είναι για πόσο διάστημα θα λειτουργήσει όχι μόνο συναισθηματικά αλλά κυρίως πολιτικά. Είναι ζητούμενο να συνδεθεί ο τσαμπουκάς της μαύρης οθόνης με τις πολιτικές ελευθερίες και την ίδια τη Δημοκρατία. Είναι ζητούμενο να γίνει κατανοητό ότι οι συνεχείς αναφορές περί "εξυγείανσης" γίνονται από τα ίδια ακριβώς άτομα που έφεραν την ΕΡΤ και όλη τη χώρα τελικά σ' αυτή την κατάσταση δηλαδή ότι οι λύκοι, λένε ότι φυλάνε τα πρόβατα! Είναι ζητούμενο ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, όλοι μας, να αναπτύξουμε τις πολιτικές και κοινωνικές αντιστάσεις και να συνηδειτοποιήσουμε ότι αν πάρει φωτιά το σπίτι του γείτονα και δεν τον βοηθήσουμε να την σβύσει, θα πάρει και το δικό μας.
Είναι πολλά τα ζητούμενα ακόμη. Ο δρόμος είναι μακρύς μέχρι να αισθανθούμε πολίτες μιάς ευνομούμενης ευρωπαικής χώρας.
Θα τα καταφέρουμε ;



 


















Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

ΕΡΤ, το στοίχημα που θα κερδιθεί !

     Δεν υπάρχει προηγούμενο. Δεν υπάρχει χώρα στην οποία να καταργήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες ο δημόσιος φορέας ενημέρωσης και πολιτισμού. Η υπόθεση της ΕΡΤ είναι ένα ακόμη πείραμα στο πολιτικό εργαστήριο που έχει στηθεί εδώ και χρόνια, με προσεκτικά επιλεγμένα πειραματόζωα την Ελλάδα και τους Έλληνες. Χθές το βράδυ, οι αυτόκλητοι "πειραματιστές" τέντωσαν όσο έπαιρνε τα όρια του πειράματος αλλά έσπασαν οι ζέοντες δοκιμαστικοί σωλήνες και πασαλοίφτηκαν τα μούτρα τους. Δεν είχαν υπολογίσει τέτοια αστοχία και ακόμη περισσότερο τόση παγκόσμια κατακραυγή αλλά είναι τέτοια παχύδερμα και τόσο πολύ υπάκουοι στα αφεντικά τους που θα συνεχίσουν ακάθεκτοι. Ο Φωτάκης και ο Βαγγελάκης, ψελίζουν κάτι σαν παραπονιάρικα κακομαθημένα ελπίζοντας ότι δεν θα τους ακουμπήσει η υπόθεση της ΕΡΤ διότι υποτίθεται ότι διαχωρίζουν την θέση τους αλλά ο κόσμος δεν μασσάει πιά. Σας πήραμε χαμπάρι παλικάρια της φακής !!!