Ήταν μια υπέροχη αν και πολύ κουραστική κατάβαση λόγω του ότι στην μεγαλύτερη διαδρομή, ήσουν υποχρεωμένος να περπατάς πάνω στο πολύ χοντρό χαλίκι που ρίχνουν εκατέρωθεν της σιδηροτροχιάς. Όπως γενικά συμβαίνει, κανείς δεν έχει αντιληφθεί ότι θα μπορούσε να είναι ο Βουραϊκός πόλος έλξης χιλιάδων επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Πουθενά δεν υπάρχει ένα παγκάκι γιά να ξαποστάσει κάποιος και πουθενά δεν υπάρχει μια βρύση γιά να πιείς νεράκι και αναφέρω μόνο τα πολύ βασικά. Όπως όλα, έτσι και αυτό, στον αυτόματο πιλότο... Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου !
Πω πω... μην παραπονιέσαι. Μια χαρά είναι η διαδρομή. Την έχω κάνει 5-6 φορές, από την Ζαχλωρού, σε διαφορετικές εποχές του χρόνου. Πριν την ανακαίνιση της γραμμής ήταν πιο εύκολη, έκανε σαν μονοπατάκι δεξιά ή αριστερά. Τώρα τα σκύρα είναι ακόμα "φρέσκα", σε λίγα χρόνια ο αέρας και οι βροχές θα λύσουν το "πρόβλημα". Και δεν χρειάζονται παγκάκια... Υπάρχουν πολλά σημεία να βγεις λίγο από τις γραμμές και να ξαποστάσεις. Πότε κατεβαίνεις προς το ρέμα, πότε στον μικρό σταθμό... γενικά κάθε μια ή μιάμιση ώρα πορείας (με χαλαρό περπάτημα) υπάρχει κάποιο σημείο να σταματήσεις.
Και, ναι, τώρα που το σκέπτομαι, πριν την ανακαίνιση η διαδρομμή έβγαινε πιο γρήγορα.
Την υγειά μας νάχουμε και όρεξη για να περπατάμε. :)
Μμμ, έχω χάσει τεύχη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες φωτογραφίες Μιχάλη, από μέρη πανέμορφα και αγαπημένα!
Ξεχωρίζω τις δυο από την σκοτεινή στοά στις Πόρτες.
Πάντα τέτοια... :)
Ήταν μια υπέροχη αν και πολύ κουραστική κατάβαση λόγω του ότι στην μεγαλύτερη διαδρομή, ήσουν υποχρεωμένος να περπατάς πάνω στο πολύ χοντρό χαλίκι που ρίχνουν εκατέρωθεν της σιδηροτροχιάς. Όπως γενικά συμβαίνει, κανείς δεν έχει αντιληφθεί ότι θα μπορούσε να είναι ο Βουραϊκός πόλος έλξης χιλιάδων επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Πουθενά δεν υπάρχει ένα παγκάκι γιά να ξαποστάσει κάποιος και πουθενά δεν υπάρχει μια βρύση γιά να πιείς νεράκι και αναφέρω μόνο τα πολύ βασικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως όλα, έτσι και αυτό, στον αυτόματο πιλότο...
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου !
Πω πω... μην παραπονιέσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά είναι η διαδρομή.
Την έχω κάνει 5-6 φορές, από την Ζαχλωρού, σε διαφορετικές εποχές του χρόνου.
Πριν την ανακαίνιση της γραμμής ήταν πιο εύκολη, έκανε σαν μονοπατάκι δεξιά ή αριστερά. Τώρα τα σκύρα είναι ακόμα "φρέσκα", σε λίγα χρόνια ο αέρας και οι βροχές θα λύσουν το "πρόβλημα".
Και δεν χρειάζονται παγκάκια... Υπάρχουν πολλά σημεία να βγεις λίγο από τις γραμμές και να ξαποστάσεις. Πότε κατεβαίνεις προς το ρέμα, πότε στον μικρό σταθμό... γενικά κάθε μια ή μιάμιση ώρα πορείας (με χαλαρό περπάτημα) υπάρχει κάποιο σημείο να σταματήσεις.
Και, ναι, τώρα που το σκέπτομαι, πριν την ανακαίνιση η διαδρομμή έβγαινε πιο γρήγορα.
Την υγειά μας νάχουμε και όρεξη για να περπατάμε. :)