tag:blogger.com,1999:blog-1478533687487457212.post1549780808100919159..comments2023-04-07T12:31:24.817+03:00Comments on Chobe's place: Που να τρέχω τώρα... θα σχεδιάσω ταξίδια στο σπίτι !Chobehttp://www.blogger.com/profile/09267726305740333278noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-1478533687487457212.post-74857444009049183282011-09-26T21:20:58.079+03:002011-09-26T21:20:58.079+03:00Ωραίο πράγμα η ποίησις!!! Μου επιτρέπετε να συνεχί...Ωραίο πράγμα η ποίησις!!! Μου επιτρέπετε να συνεχίσω;<br /><br />Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,<br />Όπως το βρεις κι’ όπως το δεις να μη το παρατήσεις.<br /><br />Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,<br />και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,<br />κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,<br />και να του φέρεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.<br /><br />Κι άν αγαπάς τ’ ανθρώπινα κι’ όσα άρρωστα δεν είναι,<br />ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,<br />και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.<br /><br />Γίνε οργοτόμος ,φυτευτής , (γίνε) διαφεντευτής.<br /><br />Κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα,<br />πέσουν καιροί οργισμένοι,<br />κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα,<br />για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,<br />μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά ! τσεκούρι !τράβα !,<br />ξεσπέρμεψέ το , χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το,<br />και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα,<br />για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα.<br /><br />Π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,<br />κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.<br /><br />Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,<br />κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα.<br /><br /><b>Κωστής Παλαμάς - Πατέρες</b>nxenhttps://www.blogger.com/profile/18427839604070746283noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1478533687487457212.post-53065357625918577302011-09-23T13:52:36.820+03:002011-09-23T13:52:36.820+03:00Εγώ εχω άλλη γνώμη:
Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστ...Εγώ εχω άλλη γνώμη:<br /><br />Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ' εγώ κι ο χτίστης, ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης. <br /><br />Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι. <br />Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι.<br /><br />Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας, <br />πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας. <br /><br />εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης· <br />του μακρεμένου αγναντευτής, κι ο κλέφτης κι ο απελάτης<br />και με το καριοφίλι μου και με τ' απελατίκι<br />την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.<br /><br />Κάλλιο φυτρώστε, αγκριαγκαθιές, και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι, κάλλιο φουσκώστε, πόταμοι και κάλλιο ανοίχτε τάφοι, <br />και, δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε αίμα, <br />παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα. <br /><br />Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ' αγρίμια <br />ξανάρχεται. Καλώς να ρθή. Γκρεμίζω τη ασκήμια.<br /><br />Είμ' ένα ανήμπορο παιδι που σκλαβωμένο το 'χει <br />το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι δεν του αποκρίνεται κανείς, και πάει κι όλο προσμένει <br />το λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει<br /><br />Μα το τσεκούρι μοναχά στο χέρι όταν κρατήσω, <br />και το τσεκούρι μου ψυχή μ' ένα θυμό περίσσο. <br /><br />Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό του δούλεψε τ' ατσάλι <br />και νιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,<br /><br />και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν' ανοίξω, και μ' ένα Ναι να τιναχτώ, μ' ένα Όχι να βροντήξω;<br /><br />Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε <br />γκρικάω, βγαίνει από μέσα μου μια προσταγή: Γκρεμίστε!<br /><br /><b>Κωστής Παλαμάς - Ο γκρεμιστής</b>spiral architecthttps://www.blogger.com/profile/09282387117043108702noreply@blogger.com